Lieve Leon,
Enkele maanden geleden leerde ik je mama kennen tijdens mijn lezing over positief bevallen. Tijdens deze lezing werd duidelijk dat je mama toch wat op zag tegen de bevalling. Angst voor het onbekende en de horrorverhalen die ze gehoord had. Ik probeerde haar gerust te stellen en vertelde haar dat ze vooral moest vertrouwen op jou en op haar lichaam.
Weken gingen voorbij. Ik plaatste een oproep op Facebook voor een zwangerschapsshoot waar je mama op reageerde. Tijdens de shoot had ze vooral veel plezier en werd duidelijk hoe ontzettend hard ze uitkeek naar jouw komst. De angsten voor de bevalling waren er nog maar het idee om je in haar armen te houden overheerste. Ik leerde toen ook je papa kennen. Toffe kerel met fijn een gevoel voor humor.
Niet veel later kreeg ik bericht of ik nog plaats had voor een geboortereportage in augustus. Het was een drukke maand, maar ik plande het nog in.
Exact één maand na de zwangerschapsreportage werd ik midden in de nacht uit mijn bed gebeld door je vader. Hij en je mama waren op weg naar het ziekenhuis want je kwam er aan. Ik vertrok meteen want ik hoorde aan zijn stem dat het al menens was.
Wat toen volgde was als een voorbij razende orkaan. Ik kwam de kamer en zag de anesthesist weg gaan. Enkele tellen later zag de vroedvrouw al knikken dat je mama volledige ontsluiting had. Ik had nog maar net mijn camera uit de tas gehaald !
Je ouders konden het ook niet geloven. Tussen de weeën door werd er flink gelachen. Je papa steunde je mama door haar hand vast te houden en haar lieve woorden in te spreken. Hij keek vol bewondering naar die mooie vrouw op het bed.
De gynaecoloog werd er al snel bij gehaald en gaf je mama instructies hoe ze moest duwen. Een natuurtalent! Enkele persweeën later werd je geboren. Met een flinke splash vruchtwater kwam je ter wereld.
Je ouders konden hun ogen niet geloven. “Zijn we nu net mama en papa geworden?” vroeg je papa die z’n ogen niet kon geloven. Ook je mama was overdonderd maar lachte zo gelukkig toen ze voor het eerst vast hield.
Toen de orkaan was gaan liggen nam ik nog foto’s wanneer je voor het eerst gewogen en gemeten werd. Ik nam ook foto’s van je placenta want deze was wel heel bijzonder. Niet alleen had hij de vorm van een hart, er zat ook nog een tweede veel kleiner deel aan vast.
Ik ging nog met je ouders mee naar de kamer waar ze in alle rust jou aan het bewonderen waren. Je papa vond nog een stukje keukenrol waar je mama “Love you, goeie dag ! xxx” op had neergeschreven gisterenochtend. Niemand had toen gedacht dat dit de laatste dag zonder jou zou geweest zijn.
Lieve Leon,
Wat ben ik ontzettend dankbaar dat ik bij je geboorte aanwezig mocht zijn. Het deed werkelijk goed om je mama vol vertrouwen te zien bevallen. Je voelde haar goed aan en wist dat het niet te lang moest duren. Jullie hebben het alle 3 echt fantastisch gedaan. Ik wens je een zacht en fijn leven toe. Misschien dan wel op een iets trager tempo dan je ter wereld kwam?
Liefs,
Caroline
Comments