Lieve Mia,
Eind augustus kreeg ik een mailtje van je mama met de vraag om eens af te spreken. Ze klonk opgelucht dat ik ook Frans kon. We zagen elkaar al snel de week er op en hadden een goede klik. In de maanden er op zagen we elkaar regelmatig en was meteen duidelijk dat je mama zich uitstekend aan het voorbereiden was op de geboorte. Op 29 december was het dan zo ver! Rond 4u20 ’s morgens kwam ik bij je ouders thuis aan en zag hoe je mama rondjes aan het lopen was rond de tafel. Ze was helemaal in zichzelf gekeerd en ademde heel goed. Ook deed ze veel squats en wiegde ze je naar beneden. Ondertussen bracht ik de kerstlampjes aan in het bevalbad dat je papa aan het vullen was. Tegen 6u keek de vroedvrouw van Geboren in Gent nog eens watje status was en bevestigde dat de baarmoederhals papierdun was en je mama 4cm opening had. Daarna deed ik met je mama nog enkele oefeningen om je de optimale plaats te geven die je nodig had. Om 7u45 ging je mama nog even naar toilet en openden de vliezen zich spontaan. Het bevalbad was toen al goed gevuld. Je mama had veel deugd van het warme water. Ze moest precies al wat meeduwen en ademde ook veel lager. Rond 8:15 was er vooruitgang te merken met 6cm opening. We deden nog wat bekkenoefeningen in de zetel. Je mama werkte super goed mee! In de ochtend, rond 9:15 zat je mama opnieuw in bad. De muziek van Yann Tiersen op de achtergrond hoorden we je mama af en toe al meeduwen. Yes, 9cm! Wel nog met een boordje vooraan. Je papa sprak haar moed in en goot liefdevol wat water op haar rug. Ze had er zichtbaar veel deugd van. Rond 11u zag één van de vroedvrouwen dat er wat meconium in het bevalbad terechtgekomen was. Dat wees er op dat je wel eens wat stress zou kunnen gehad hebben en daarom werd er in samenspraak met je ouders besloten om toch naar het ziekenhuis te gaan. Daar aangekomen was het niet meer mogelijk om in bad te gaan en werden de weeën nog intenser. Je mama vond steun in de armen van je papa en niet veel later nam ze plaats op handen en knieën op het bed. Je kwam er aan! Na enkele krachtige weeën kwam je ter wereld. Zonder hulp, volledig op eigen kracht. De navelstreng werd mooi in tact gelaten tot deze volledig was gestopt met pulseren. De ontlading bij je ouders was groot. Eindelijk konden ze ontdekken hoe je er uit zag. 2 uur later ging ik naar huis. Ik liet een paar vermoeide maar ontzettend trotse ouders achter. Wat waren ze in de wolken met jou er bij.
Lieve Mia, Dank je dat ik deel mocht zijn van jouw geboortereis. Het was bijzonder fijn om in de donkerste dagen van het jaar je ouders te begeleiden op hun pad. Alweer heb ik met eigen ogen mogen zien hoe krachtig het vrouwenlichaam is. Ik wens je een leven vol liefde en geluk toe. Heel veel liefs,Caroline
Comments