Lieve Phileine,
Er zijn maar weinig geboortes waar ik bijna even lang naar uitkijk als die van jou. Je mama contacteerde me al in januari omdat ze me er graag bij wou. Wat een hele eer om de grens te mogen oversteken voor de bevalling van een collega-doula! Natuurlijk zag ik dat meteen zitten.
Zaterdag 3 augustus was het zo ver. Ik was op een verkleedfeestje van vrienden en liet dit even weten aan je mama. Ze vertelde me dat ze om de 8 minuten ongeveer een wee had. De ene al wat sterker dan de andere. Tegen 21u30 kreeg ik plots bericht van je papa dat je mama om de 5 minuten weeën had met onregelmatige sterkte. Je bent het derde kindje van het gezin dus ik nam afscheid van het feestje en maakte me klaar. Gelukkig had ik nog andere kledij mee :-)
Iets voor middernacht kwam ik toe. Het was helemaal stil in de buurt van het huis en ik voelde me wat lomp toen ik op de bel gedrukt had. Die maakte namelijk een heel vrolijk - en luid - geluid. Vroedvrouw* Joyce verwelkomde me en ik stelde me voor. Je ouders zaten boven in een donkere kamer rustig aan weeën op te vangen. Ik liet hen weten dat ik er was en zag in het donker een glimlach op je mama’s gezicht verschijnen. Oh wat was ik blij haar te zien! Ze had 2cm ontsluiting en ik besloot wat op de zetel* te rusten.
2 uur later kwam ze naar beneden om in bad te gaan. De weeën werden heviger en kwam sneller op elkaar. Wat deed ze het goed! Je papa ook trouwens. Hij was hevig in de weer met het wisselen van washandjes die verkoeling brachten op je mama’s schouders.
Rond 3u15 ging je mama even het bad uit. Ze had toen een mooie 7cm opening! Er was wel nog een dikke rand. Het water van het bad deed echter zoveel deugd dat ze er vrijwel meteen terug in ging.
Rond 4u probeerde ze op de baarkruk om meer druk te krijgen op dat randje. Er was nog steeds 7cm en het randje was dikker geworden. Dit waren enkele aanwijzingen dat het toch beter was om naar het ziekenhuis te gaan voor alle veiligheid.
Amper een kwartiertje later waren we aangekomen. Je mama had het allemaal wel gehad en ging rusten op haar zij. De weeën waren fel afgezwakt. Niet echt wat ze nodig had om te bevallen. Dit wist ze zelf ook wel, maar ze was zo overmeesterd door vermoeidheid dat het allemaal om het even was voor haar.
Ik stelde voor om enkele “Spinning Babies” oefeningen te doen om de baby beter in positie te brengen. De weeën werden opnieuw wat sterker maar zetten toch niet door. Vliezen breken was een optie, maar je mama voelde meer voor een ruggenprik. Ze was er helemaal klaar mee en zag de pijn die ging komen niet echt zitten. Heel begrijpelijk want als doula wist ze natuurlijk perfect wat er zou komen.
En toen kwam je vader met een onverwachts verzoek uit de hoek. We werden vriendelijk verzocht de kamer te verlaten zodat hij even alleen kon zijn met je mama. 10 minuten later kwam hij ons halen met het nieuws dat ze de vliezen mochten breken. Ik had een vlieg willen zijn tijdens dat gesprek! Ik moet toegeven dat ik wel opgelucht was, want natuurlijk was dat de beste keuze die ze kon maken. Ze had alleen even wat aanmoediging nodig die alleen je papa haar kon en mocht geven.
Om 6u30 werden de vliezen gebroken en nog geen 10 minuten later had ze persdrang! Toen de vroedvrouw vroeg of ze misschien wilde draaien op de rug kon ik het toch niet laten om luid genoeg te zeggen “OF OP HANDEN EN KNIËN?”. Ik wist dat je mama liever zo wou bevallen omdat je bekken dan ruimer is dan in een andere positie. Je mama zette zich schrap en al na een paar persweeën kwam je tevoorschijn. Toen ook je schouders zouden geboren worden werd het nog even spannend. Deze zaten namelijk vast en er werd hulp bij geroepen. Na 3 lange minuten werden ook je schouders geboren en slaakte je een zachte kreet. Je papa huilde van opluchting en blijdschap. Je mama wist niet wat er haar overkomen was en nam je vol liefde in haar armen. De ontlading was groot! Net zoals jij trouwens met je 4,55 kilo en 55cm.
--------------------------------------------
Lieve Phileine,
Je bent m’n eerste buitenlandse baby. Dankzij jou heb ik voor het eerst beschuit met muisjes gegeten. Dankzij jou heb ik weer mogen zien hoe krachtig een mama wel kan zijn als ze zich gesteund voelt. Het was een eer om bij jou geboorte aanwezig te mogen zijn. Je boft dat je in zo’n warm nestje bent terechtgekomen met 2 liefhebbende ouders en 2 stoere broers. Ik wens je een heel warm leven toe en hoop je nog vaak te zien.
Liefs,
Caroline
* Wij zeggen vroedvrouw, jullie zeggen verloskundige
* Wij zeggen zetel, jullie zeggen bank
Σχόλια